بررسی مشکلات پژوهشی و موانع تولید علم از دیدگاه اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی سمنان

  سابقه و هدف: شناخت صحیح و تعریف شده از موانع تولید علم، اولین و مهم‌ترین قدم از تلاش‌های لازم جهت تسریع شتاب علمی کشور و رسیدن به اهداف سند چشم‌انداز و نقشه جامع علمی کشور می‌باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی مشکلات پژوهشی و موانع تولید علم از نظر اعضای هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی سمنان انجام شده است. مواد و روش‌ها: این مطالعه مقطعی در سال 1391 به منظور تعیین موانع پژوهش از دیدگاه اعضاء هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی سمنان انجام گرفت. نمونه پژوهش شامل 88 نفر از اعضاء هیات علمی تمام وقت شاغل در دانشگاه علوم پزشکی بود. در پرسش‌نامه طراحی شده، گویه‌های موانع پژوهشی، مشتمل بر 39 سوال چهار گزینه‌ای در مقیاس 5 گزینه‌ای لیکرت بوده است که از موافقت خیلی کم تا موافقت خیلی زیاد تنظیم شده بود. به پاسخ‌های خیلی کم، کم، متوسط، زیاد و خیلی زیاد هر یک از گویه‌ها، به ترتیب نمرات 1 تا 5 داده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد، میانگین (± انحراف معیار) نمرات حیطه تهیه و تدوین طرح پژوهشی 26/0±93/1، حیطه مشکلات در اجرای طرح 35/0±32/2، حیطه اداری و مدیریتی 26/0±68/2 و حیطه فردی 22/0±24/3 بوده است. درجه مانع بودن پژوهشی در چهار حیطه تفاوت معنی‌دار داشت (001/0p<). به طوری که حیطه فردی را مانع‌تر می‌دانستند. در پاسخ به این گویه که "به طور کلی، کدام حیطه را به عنوان مهم‌ترین مانع پژوهشی و تولید علم در دانشگاه می‌دانید؟"، 6/88% حیطه فردی، 8/6% حیطه اداری و مدیریتی و 5/4% حیطه اجرایی طرح را بیان نمودند. تفاوت معنی‌داری در پاسخ به گویه‌های حیطه‌های بررسی شده بین محققین دانشکده‌های مختلف، پایه یا بالینی بودن محقق، مرد یا زن بودن محقق دیده نشد.  نتیجه‌گیری: از دیدگاه اعضای هیأت علمی، عوامل فردی مهم‌ترین موانع تاثیر‌گذار بر فعالیت‌های تحقیقاتی در دانشگاه می‌باشد. لذا لازم است مسائل شخصی و انگیزشی اعضای هیات علمی بیش‌تر از سایر عوامل مد نظر قرار گیرد تا بخشی از موانع موجود را کاهش و به سوی وصول به تعهدات دانشگاه در رسیدن کشور به جایگاه اول در منطقه در تولیدات علمی، گام برداشت